با سلام و عرض تبریک عید قدیر.
امروز می خواهیم در رابطه با مشکل خیلی از ما نوجوان ها صحبت کنم یعنی اینترنت...
اینترنتی که هر چه بیشتر باهاش کار کنیم بیشتر معتادش می شویم.
من می دونم که شمایی که دارید این پست را می خونید یا به اینترنت و بازی کامپیوتری معتاد هستید یا قبلا به دام این دو دوست نا باب افتا ده اید.
هیچ کس به غیر از خودتون نمی تونید خودتون رو نجات دهید.
وقتی که از مدرسه می آیید به جای این که درس امروز را باز خوانی کنید به سمت رایانتون می روید.
من مخالف اینترنت نیستم ولی سایت هایی که بازی های انلاین یا سایت های سرگرم کننده اجتماعی دست کمی از بازی های کامپیوتری ندارند.
یقین دارم که بعد چند روز که معتاد این دو شدید نه تنها درد های روحی بلکه درد های جسمی نیز حس می کنید.
مطمعا که تا حالا این درد را کشیده اید...
بله دردکمر.تا به حال شده که وسط درس خواندن هوس بازی کنید؟
حالا بر عکس الان که شما در اینترنت هستید هوس درس خواندن کنید.
وای ریاضی برم بخونم.
عشق است جبر و احتمال.
زیست رو بگو....
شاید شما اولین بار است که این جملات را می شنوید و این نشانه ضعف شماست و بی علاقگی شما به درس خواندن.
البته کسی که جملات بالا رو بگوید باید خیلی کارش درست باشد.
ولی حداقل شما کمی از بی علاقگی به درس بکاهید و همان را به درس بچسبانید.
همین الان... بریود و یک تخته وایت برد بخرید.
روی تختتون بنویسید:
کامپیوتر را روشن نکن!وسوسه ها را بکش آنها فکرت را تصاحب کرده اند و قدرت تصمیم گیری را از تو گرفته اند.
یا علی برو بریم درس
بسمه تعالی